- silny człowiek
- сильный человек
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego … Słownik języka polskiego
wielki — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, wielkilcy, większy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający bardzo duże rozmiary, powierzchnię, objętość, występujący w dużej liczbie, ilości, mający bardzo dużą wartość; ogromny :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla … Słownik języka polskiego
tytan — m IV, Ms. tytannie 1. DB. a; lm M. i, DB. ów «w mitologii greckiej: każdy z olbrzymów, dzieci Urana (boga nieba) i Gai (bogini ziemi), którzy stoczyli z Zeusem walkę o władzę nad światem i zostali strąceni do Tartaru» przen. «człowiek ogromnego… … Słownik języka polskiego
atleta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. atletaecie; lm M. atletaeci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek silny, o mocnej budowie ciała; siłacz {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pasjonat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. pasjonatacie; lm M. pasjonataci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek wybuchowy, porywczy, gwałtownie reagujący na coś, łatwo wpadający w pasję, w silny gniew, w furię;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
charakterniak — m III, DB. a, N. charakterniakkiem; lm M. ci charakterniakacy, te i, DB. ów gw. miejska «człowiek z charakterem, zdecydowany, silny» … Słownik języka polskiego